Διαβάζεται σε 3’
Αφορμή από το άρθρο του Club Industry για την έναρξη αποδοχής κρυπτονομισμάτων από τα Equinox!
Η πρώτη εβδομάδα του Μαΐου, έχει πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά για τον κλάδο των γυμναστηρίων στην χώρα μας!
Είναι η πρώτη φορά από την έναρξη της πανδημίας και το βίαιο, αλλά αναγκαστικό κλείσιμο του κλάδου, που τα γυμναστήριά μας είναι και πάλι πλήρως προσβάσιμα σε όλους. Χωρίς περιορισμούς εμβολίων, πιστοποιητικών, τεστ, αλλά κυρίως χωρίς τον περιορισμό λειτουργίας στο 50% της χωρητικότητας.
Μόλις η ανακοίνωση έγινε από τους επίσημους φορείς, τα γυμναστήριά μας, σαν έτοιμα από καιρό, αντί καλωσορίσματος, ξεκίνησαν με τις πομπώδεις ανακοινώσεις των προσφορών! Μήνες δωρεάν, small group και personal training δωρεάν, αλλά κυρίως και πάνω από όλα, χαμηλές τιμές! Πιο χαμηλές τιμές, ακόμα πιο χαμηλές τιμές! Και σαν να μην πέρασε μια μέρα ‘’προλάβετε την υπερπροσφορά (48-68€ τον χρόνο), μόνο για τρεις ημέρες και μόνο για πραγματικά έξυπνους και τυχερούς καταναλωτές’’!!!
Πανδημία; Αλλαγή νοοτροπίας καταναλωτή; Νέες ανάγκες; Νέο προφίλ ασκούμενου; Physical and Digital training? Πρόσβαση 24/7; Community; Brand Awareness; Εμπειρία του χρήστη; Διατηρισιμότητα μέσα από την χρήση; Ανανεωσιμότητα μέσα από το αποτέλεσμα; Άγνωστες έννοιες, γραφικοί όσοι τις παρακολουθούν και αφιερώνονται σε αυτές στην παγκόσμια αγορά!
Για εμάς η ερώτηση είναι πάντα η ίδια: ‘’πόσο κάνει;’’
Διαβάζοντας το παραπάνω άρθρο, η είδηση πως κάποια Equinox Club ξεκίνησαν να δέχονται πληρωμές σε κρυπρονόμισμα, είναι η κορυφή του παγόβουνου. Πηγαίνοντας όμως λίγο παρακάτω, διαβάζοντας για συνδρομές 4.500 δολαρίων που στόχο έχουν να συναντήσουν τον καταναλωτή όπου και αν βρίσκεται, αλλά κυρίως να προσφέρουν ‘’εξατομικευμένες υπηρεσίες με απαράμιλλη εμπειρία’’, μόνο θλίψη μπορείς να νιώσεις για τον κλάδο στη χώρα μας.
Και όταν τα χρήματα των επιδοτήσεων και των μη επιστρεπτέων τελειώσουν και όταν οι συνδρομές – σκουπίδια ανανεώνονται σε ποσοστό χαμηλότερο του 10% και όταν ο πραγματικός καταναλωτής για ακόμα μια φορά θα είναι αλλού (εκεί που τον σέβονται και ακούν τις ανάγκες του) και όταν πάλι θα φταίνε όλοι οι άλλοι που κατεβάζουν τις τιμές και μας αναγκάζουν να τους ακολουθήσουμε…. Πάλι θα μιλάμε για μια ακόμα χαμένη ευκαιρία!
Πόσες όμως ευκαιρίες μας αναλογούν; Πότε επιτέλους θα καταλάβουμε πως το fitness έχει αξία και πρέπει να πληρωθούμε για αυτό που προσφέρουμε; Πως όταν πουλάς κάτω του κόστους, το προϊόν σου δεν είναι ελκυστικό; Πως η επένδυσή σου που μόνο μικρή δεν είναι, χρειάζεται να αποσβεστεί; Πως για να είσαι δημιουργικός χρειάζεται να είσαι κερδοφόρος; Πως δεν χρειάζεται να ακολουθείς το κακό παράδειγμα; Πως η πανδημία ήταν μία χρυσή ευκαιρία να αλλάξει το τοπίο;
Πως ήμασταν τυχεροί, γιατί το κράτος στήριξε τον κλάδο, όταν στην Αμερική πάνω από το 35% των γυμναστηρίων έκλεισε ή άλλαξε ιδιοκτησία; Πως οι μεγάλες αλυσίδες παγκόσμια γιγαντώνονται σε βάρος των μικρών; Πως είναι θέμα χρόνου ο ερχομός τους και στην χώρα μας;
Πως δεν είναι επιχειρηματική κίνηση να ορίζουμε τη φιλοσοφία μας με τους κανόνες των άλλων;
*Το άρθρο εκφράζει προσωπικές απόψεις
Δημητρης Γρηγορέλλης